Rodzeństwo
Bracia
Jan i Kacper
Rodzina
Jan, młodszy od Marii o trzy lata, również przyszedł na świat w Wilnie. Naukę pobierał w tym samym gimnazjum co starsi bracia, nie powtarzał żadnego roku. Broniś odnotował: „jak mówił Tatko, będzie bardzo dobrze jeździł konno, teraz lata prawie na każdym, ma się rozumieć, roboczym, koniu w Zułowiu”. W latach 1892-1894 uczył się w gimnazjum w Lipawie, gdzie uzyskał maturę. Następnie studiował prawo w Moskwie, jednak z powodu działalności w polskiej organizacji studenckiej został usunięty z uczelni. Studia ukończył 1904 w Kazaniu, uzyskując tytuł pomocnika adwokata. Dwa lata później w Witebsku, w kościele św. Antoniego, ożenił się z 24-letnią szlachcianką Marią Zabłocką. W rodzinie nazywano ją Maryniutką. Rok po ślubie, przebywała ona w Zakopanem na kuracji i leczeniu. Bronisław pisał w listach: „z Maryniutką grałem w karty i ogromnie ją zagrałem. Śmiała się i upewniała, że Janek ją więcej wspomina niż ty mnie”.
Maria Piłsudska zmarła w Wilnie w wieku 40 lat na zapalenie płuc. Została pochowana w rodzinnym grobie na Rossie. Już po jej śmierci Jan został posłem na Sejm Litwy Środkowej, w latach 1928–1931 posłem na Sejm z listy BBWR, a w latach 1930–1931 wicemarszałkiem Sejmu RP. Od 27 maja 1931 roku do 6 września 1932 roku sprawował funkcję ministra skarbu w rządzie Aleksandra Prystora. W latach 1932–1937 był wiceprezesem Banku Polskiego. Członek władz Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich i założyciel Unii Narodowo-Państwowej został odznaczony w 1927 roku Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a dziesięć lat później otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał również Krzyż Niepodległości. Dzięki niemu dzienniki brata Bronisława z lat 1882-1885 trafiły do Biblioteki im. Wróblewskich w Wilnie. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez NKWD i wywieziony na moskiewską Łubiankę. Uwolnionego latem 1941 roku w wyniku układu Sikorski-Majski, ewakuowano z ZSRR. Od tego czasu przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł 21 grudnia 1950 w szpitalu polskim w Penley na zawał serca. Pochowany na cmentarzu w Wrexham, posiada symboliczny grób na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Kacper przyszedł na świat dwa lata po Ludwice. Został ochrzczony w kościele św. Jana w Wilnie. Tak Bronisław widział młodszego o 15 lat brata: „Kacperek, uparciuch, rozpieszczony, przywykł, by wszyscy postępowali na jego dudkę”. Podobnie jak Jan, Kacper uczył się w gimnazjum w Lipawie, jednak ukończył jedynie dwie klasy. Później przebywał z ojcem w Petersburgu. Prawdopodobnie cierpiał na kleptomanię. Nie założył rodziny. Zmarł w Wilnie 28 lipca 1915 roku, w wieku 36 lat. Został pochowany na Rossie „koło siostry Heleny i ciotki Stefanii Lipmanówny”.
